این که چرایی بعضی مسائل به چیستی اون پیشی می گیره قضیه ی جالب و شاید خنده داریه. هنوز دنیایی نداریم که بتونه به چرا ها جواب های قانع کننده بده، ولی به چیستی ها، چرا.
شاید هم راه رو از اول اشتباه اومدیم و چیستی ها هم پاسخ به درد بخوری ارائه نمی کنند و صرفا مقدمه ای هستند برای چراها. و خود این چراها شاید مقدمه ای برای چیز دیگه ای.
به هر حال،
اونچه که مسلمه، و احتمالا اگه سقراط هم زنده بود بهش اذعان داشت، اینه که باید شاشید توش، اونقدر چیستی وجود داره که به چیز دیگه ای نپردازیم.
برای مثال، سَر چیه؟ کجاست؟ با کله چه فرقی داره؟ اگه من انگشت اشاره ی دست راستم رو دو سانتیمتر پایین گیجگاهم بگیرم و فشار بدم، آیا دارم به سرم فشار میارم؟ یا به کله م؟ یا هر دو؟ یا هیچکدوم؟
No comments:
Post a Comment